Carrosserievorm: Coupé
Interieur: Groen, Leder/stof
Motorrijtuigenbelasting: geen

De SLC, zoals de sportcoupé officieel heet, beleefde zijn première op de Autosalon van Parijs in oktober 1971. Tot aan de voorruit komt het exterieur overeen met dat van de roadster. Het platte dak strekt zich uit over de vijfzits passagiersruimte en mondt uit in een opvallend grote, sterk gebogen en zeer schuin aflopende achterruit. Dit geeft op zijn beurt de achterkant een relatief lange lengte. Het kofferdeksel heeft een licht convexe contour. Bij de Roadster heeft de kofferklep echter een concave vorm die de pagodeachtige hardtop volgt, waaraan het vorige model de W 113 zijn naam dankt. In zijaanzicht wordt de lengte gedocumenteerd door de grotere wielbasis, 2820 vergeleken met 2460 millimeter, en ook door de lijn van de zijruiten, die, zoals gebruikelijk bij een Mercedes-Benz coupé, volledig intrekbaar zijn, zonder een storende B -pijler. Bij de SLC was er echter een probleem bij deze vraag: de korte afstand tussen de deur en de achterste wielkast vereiste een ingewikkeld en daardoor potentieel storingsgevoelig kantel-en-draai-intrekmechanisme om de achterste zijruiten volledig in te schuiven. Karl Wilferts uitweg uit dit dilemma waren de latere stilistisch niet oncontroversiële, maar zeer opvallende "schermen" met dubbel glas en ingebouwde lamellen die het zijraam verdelen en kleiner maken zodat het beweegbare voorste deel volledig kan worden verzonken. De zijruiten met lamellen en de gegroefde achterlichten waren een idee van Pininfarina en werden voor het eerst gezien op een studie in 1967.

De SLC werd van 1971 tot 1981 aangeboden, eerst alleen als 350 SLC, daarna vanaf 3/1973 als 450 SLC, vanaf 1974 als 280 SLC, pas het laatste jaar van 8/80-7/81 als 380 SLC, vanaf 8/ 1977 als de 450 SLC 5.0 en ook pas vorig jaar als de 500 SLC, met dezelfde motoren en transmissieapparatuur als de Roadster. Er was geen 420 SLC omdat op dat moment de parallelle modellen van de W126-coupéserie al op de markt waren. Een uitzondering was de 450 SLC 5.0 van 1978 tot 1980, waarin aanvankelijk de nieuwe lichtmetalen V8 van vijf liter werd gelanceerd. Deze auto kreeg voor het eerst in de 107-serie ook een voorspoiler en een rubberen lip als achterspoiler.

De luchtweerstandscoëfficiënt van de SLC bleek beduidend beter dan die van de SL, waardoor deze ondanks een extra gewicht van 45 tot 50 kilogram iets betere prestaties behaalde. In de loop van zijn tienjarige geschiedenis vond de SLC in totaal 62.888 kopers.

Deze auto heeft slechts 119.000 km gereden en ziet er nog perfect uit. Het was een Vorführ auto van Daimler-Benz. De Mercedes heeft de licht groene metallic kleur en een groen geruit interieur. Een geweldige auto voor de SLC liefhebber

= Bedrijfsinformatie =

Metropole is uniek , het is 30.000m2 automotive experience, met meer dan 400 auto's en vrachtwagens. Het museum is geopend op zaterdag en zondag v