Carrosserievorm: Cabriolet
Aandrijving: Achterwielaandrijving
Aantal cilinders: 1
Ledig gewicht: 350 kg
GVW: 350 kg
Topsnelheid: 85 km/u
Bekleding: Stof
Motorrijtuigenbelasting: geen

Nieuwstaat. carrosserie en lak bijna smetteloos. interieur als nieuw. motor loopt alsof hij net de fabriek heeft verlaten. De 'voordeur' sluit ook perfect en zijn passingen kloppen ook. Zeer zeldzaam .

Over de BMW Isetta 250:

De eivormige Isetta veroorzaakte een sensatie toen hij in november 1953 werd geïntroduceerd in de autopers in Turijn, Italië, omdat hij anders was dan wat er eerder was gezien en tegenwoordig algemeen wordt beschouwd als de beste microcar ooit, het is zeker de archetypische 'bubble car' en wordt tegenwoordig wereldwijd erkend en geliefd bij zowel verzamelaars van klassieke auto's als liefhebbers van microcars. Het totaal onconventionele ontwerp maakte furore bij de introductie in Turijn en uit dit invloedrijke debuut groeide een aantal gelicentieerde vestigingen over de hele wereld, met als meest bekende uiteraard BMW in Duitsland, waar het voor de hand liggend werd om naar de auto van de werkende man te gaan en tegen november 1955 , waren er tienduizend gebouwd.
Klein, slechts 7,5 ft lang en 4,5 ft breed en eivormig, met bubbelachtige ramen, werd door BMW gezien als een opening tussen hun motorfietsassortiment en de luxe 501-modellen en de hele voorkant van de auto scharnierde naar buiten om toegang toestaan. Bij een ongeval moesten de bestuurder en passagier via het canvas schuifdak naar buiten. Het stuur en het instrumentenpaneel zwaaiden naar buiten met de enkele deur, omdat dit de toegang tot de enkele zitbank eenvoudiger maakte. De stoel bood redelijk comfort voor twee inzittenden en een klein kind. Achter de stoel was een grote hoedenplank met daaronder een reservewiel. Een verwarming was optioneel en voor ventilatie werd gezorgd door het stoffen zonnedak te openen.
Aanvankelijk kwam het vermogen van een 236 cc (14,4 cu in), 7,1 kW (9,5 pk) 2-takt motorfietsmotor en een handgeschakelde versnellingsbak met vier versnellingen vooruit en achteruit. Een kettingaandrijving verbond de versnellingsbak met een vaste achteras met een paar dicht bij elkaar gelegen 25 cm (10 inch) achterwielen. De eerste prototypes hadden één wiel aan de achterkant, maar met een enkel achterwiel was de auto vatbaar voor kantelen, zodat de achterwielindeling werd gewijzigd in twee wielen die 48 cm (19 inch) van elkaar waren geplaatst. Dit smalle spoor elimineerde de noodzaak van een differentieel. De Isetta deed er meer dan 30 seconden over om vanuit stilstand 50 km/u te halen. Topsnelheid was slechts ongeveer 75 km / h (47 mph). De brandstoftank bevatte slechts 13 liter (3,4 US gal; 2,9 imp gal).

In 1956 wijzigde de regering van de Bondsrepubliek Duitsland de voorschriften voor motorvoertuigen. Vanaf dat moment afgegeven rijbewijzen klasse IV mochten alleen nog worden gebruikt voor het besturen van kleine motorfie